"Ju Jeni Të Lirë! Ai Po Të Pret! " Analiza Metaforike Nga Klasikët

Video: "Ju Jeni Të Lirë! Ai Po Të Pret! " Analiza Metaforike Nga Klasikët

Video: "Ju Jeni Të Lirë! Ai Po Të Pret! " Analiza Metaforike Nga Klasikët
Video: 03 08 2021 СТРИМ РЕЙТИНГОВЫЕ МАТЧИ | ОСКАР ВАРФЕЙС | ШУТЕРЫ OSCAR WARFACE 2021 | РМ gameplay 2024, Marsh
"Ju Jeni Të Lirë! Ai Po Të Pret! " Analiza Metaforike Nga Klasikët
"Ju Jeni Të Lirë! Ai Po Të Pret! " Analiza Metaforike Nga Klasikët
Anonim

Të nderuar lexues, a ju kujtohet fragmenti shpues nga libri i Mikhail Afanasyevich Bulgakov "Mjeshtri dhe Margarita", kur Mjeshtri, duke përfunduar romanin e tij të shumëvuajtur, me një ndjenjë lehtësimi shpirtëror bërtet në vijim: "Ju jeni të lirë! Ai po të pret!”, Duke iu drejtuar këtë frazë të burgosurit të dënuar - Pontius Pilatit, i etur për shpëtim? (Unë do t'i bashkëngjitem teksteve dhe fragmenteve të filmit botimit tim - mbani mend.)

Pra, cila është një analogji specifike për ju?

Unë do të jap interpretimin tim - në një prezantim metaforik.

1. Më thuaj, kush është Yeshua në një kuptim të gjerë shpirtëror? Dashuri e Përmbushur, apo jo? Për njerëzimin, për njerëzit, për të gjithë - a jeni dakord? Supozoj se nuk ka kundërshtime: Zoti është Dashuri - kjo është e vërteta themelore e besimtarëve.

2. Tani le të kujtojmë se cili është faji i Pilatit para Jeshuas (dhe në mënyrë alegorike - jo vetëm Pilati, por të gjithë në një situatë të ngjashme, semantike)? Në lejen për të kryqëzuar Dashurinë e mishëruar, të gjallë, në vdekjen e Birit të Perëndisë.

3. Një veprim që përfshin pasoja të caktuara shpirtërore dhe ndëshkimin e fajtorit, i luajtur në libër me dëbimin në konfuzion, humbje, mospëlqim …

Unë propozoj të shikoj fragmentin e filmit të mësipërm, por së pari do të citoj atë klasik …

- Çfarë thotë ai? - pyeti Margarita dhe fytyra e saj plotësisht e qetë u mbulua nga një mjegull e dhembshurisë.

"Ai thotë," zëri i Woland, "e njëjta gjë, ai thotë se edhe me hënën nuk ka pushim për të dhe se ai ka një pozicion të keq. Kështu ai thotë gjithmonë kur është zgjuar, dhe kur fle, atëherë sheh të njëjtën gjë- rrugën hënore, dhe dëshiron të shkojë përgjatë saj dhe të flasë me të burgosurin Ha-Notsri, sepse, siç pretendon ai, ai nuk përfundoi diçka atëherë, shumë kohë më parë, në katërmbëdhjetë të muajit të pranverës të Nisanit. Por, mjerisht, për ndonjë arsye ai nuk mund të dalë në këtë rrugë dhe askush nuk vjen tek ai.…

- Dymbëdhjetë mijë hëna në një hënë një herë, a nuk është kjo shumë? - pyeti Margarita.

- A po përsëritet historia me Fridën? - tha Woland, - por, Margarita, mos e shqetëso veten këtu. Gjithçka do të jetë në rregull, bota është ndërtuar mbi këtë …

4. Dënimi i rëndë - "Dymbëdhjetë mijë hëna në një hënë" … Në të vërtetë - "A nuk është shumë?"

Unë mendoj se Bulgakov i madh parashikon këtu sa vijon: ata që tradhtojnë Dashurinë thyejnë programet e vërteta, duke e refuzuar veten në pabesi, ku për ndonjë arsye "është e pamundur të dalësh në rrugën e Dashurisë, dhe askush nuk vjen tek ti" … Vetmia, shqetësimi, mospëlqimi … Vera të panumërta - përgjithmonë … Tani mendoni: a nuk e dënojmë veten për të njëjtat prova shpirtërore në situata të ngjashme semantike, nëse e tjetërsojmë Dashurinë?

5. Dhe çfarë atëherë - pasojat fatale janë tragjikisht të pariparueshme? Faleminderit Zotit, jo kështu!

Në situatat e pendimit të ndërgjegjshëm, ka gjithmonë një shans për shërim … Dashuria është falëse, mëshiruese, heqja dorë e mëkateve të shpenzuara …

Le të kujtojmë një fragment …

Këtu Woland përsëri iu drejtua Mjeshtrit dhe i tha: Epo, tani mund ta përfundosh romanin tënd me një frazë!

Mjeshtri dukej se e kishte pritur këtë tashmë, ndërsa ai qëndronte pa lëvizur dhe shikonte prokurorin e ulur. Ai palosi duart si një megafon dhe bërtiti në mënyrë që jehona të hidhej mbi malet e shkreta dhe pa pemë:

- Falas! Falas! Ai ju pret!

Malet e shndërruan zërin e zotit në bubullimë, dhe i njëjti bubullimë i shkatërroi. Muret e mallkuara shkëmbore kanë rënë. Mbi humnerën e zezë, në të cilën shkuan muret, qyteti i madh u ndriçua nga idhujt shkëlqyes që mbretëronin mbi të mbi kopshtin, i cili po rritej me shkëlqim për mijëra nga këto hëna. Rruga hënore, e shumëpritur nga prokurori, u shtri drejt e në këtë kopsht, dhe qeni me vesh të mprehtë nxitoi së pari përgjatë tij. Një burrë me një mantel të bardhë me një rresht të përgjakshëm u ngrit nga karrigia e tij dhe bërtiti diçka me një zë të ngjirur dhe të thyer. Ishte e pamundur të thuash nëse ai ishte duke qarë apo duke qeshur, dhe çfarë po bërtiste. Ishte e dukshme vetëm se duke ndjekur rojën e tij besnike përgjatë rrugës hënore ai vrapoi me shpejtësi …

Nuk e di nëse ndonjë nga lexuesit ka përjetuar një Falje të ngjashme, me falje për Liri? Unë dikur përjetova (rrëfej sinqerisht) dhe mund të dëshmoj: një ndjesi e jashtëzakonshme, sikur ta çlironi veten nga prangat e dhimbshme dhe të gjata, duke fituar mundësinë e një rruge shpëtuese, shpirtërore të ndriçuar nga një prani e madhe - prania e Dashurisë së shenjtë. Dhe do ta përfundoj botimin me fjalët e Apostullit të Shenjtë, Murgut Gjon Teolog, duke i lënë lexuesit me një tërheqje konkrete çaj-a-tete-në meditim filozofik dhe të shëmbëlltyrës … Për zgjedhjen, për pasojat, për rrugët …

Zoti është dashuri, dhe ai që qëndron në dashuri qëndron në Perëndinë dhe Zoti në të. I dashur! Le ta duam njëri -tjetrin, sepse dashuria është nga Perëndia, dhe kushdo që do, ka lindur nga Perëndia dhe e njeh Perëndinë.

Recommended: